Numantiae bellum

Unum ex asperis bellis a Romanis gestis est Numantiae bellum quod duodeviginti annos duravit. Urbs in Hispaniae septemtrione est. Numantini omnibus ducibus imperio missis restiterunt dum Scipio Aemilianus veniat, antepositus Romae dux.

Cives ! Ejus belli duodeviginti anni adversus Numantinos clades fuerunt. Quintus Caecilius Metellus Macedonicus et Quintus Pompeiustous et multi alii duces Romani missi victi sunt. Sed qualis Romae ultima spes, senatus clarum et artificiosum Scipionem Aemilium misit ut Numantiam oppugnaret. Postquam suum exercitum maxime minutum propter hominum defectum conjunxit, consilium certum constituit. Nam statuit flumini aditum iter facientem per urbem eis excidi ut denique fame perirent nam non jam nec opes nec cibum a sociis suis, Vaccaeis, excipiebant. Deinde, urbem fossis et oppidis circumstetit. Denique, post oppugnationem per quindecim menses , Numantia perdidit. Fortes hostes qui tam diu superfuerant, manus sibi afferre maluerunt quam se conferre. Itaque optimus imperator jam cognomen Numantinum habet. Vivat Scipio Numantinus !